Goed! Tijd voor het laatste deel van dit avontuur ☝🏻 Het Tarengeri Park. Najaaaa ‘avontuur’ ‘avontuur’… we voelde ons een beetje verwende toeristen want we hadden natuurlijk al heel wat wild life gezien de laatste dagen en qua weer was het ook nog eens een sombere dag. Toen we zo een tijdje uit ons raampje van de auto naar buiten keken, zagen we eigenlijk alleen een paar doorweekte aapjes de revue passeren, een stelletje natte olifanten en ja… voor de rest was het regen regen regen 🌧 Geen MOER te zien. Ohja.. wel een boel dikke bomen! Maar echt.. ‘dik dik’ zeg maar.
Voor onze nieuwe kersverse tourguide was het treurige weer ook een beetje teleurstellend denk ik.. hij was nog in opleiding en op een gegeven moment toch ook wel uitgepraat over hetgeen wat we vooral -niet- zagen. Dus vroeg hij zo spontaan naar ons lievelingsdier… Victor vond het nogal een sociaal onverantwoorde actie en vooral een dooddoener toen ik zei: ‘een panda 🐼 ’! Ja, what can I say, ik ben gewoon eerlijk van aard 💁🏼♀️
Nee.. ja.. lekker origineel om een luipaard te zeggen Vic. Maar.. hij had het toch wel goed aangevoeld want het was HET sociaal wenselijke antwoord wat de guide nodig had om weer optimistisch te kletsen over safari-stuff en zijn voorliefde voor hyena’s.
Als ik wist wat er nog zou komen dan had ik wel wat langer genoten van deze prietpraat over lievelingsdieren want….. zei ik net dat we alleen een stelletje vochtige apen en drassige olifanten hadden gezien? Ik vergeet nog wat☝🏻
.. een stelletje kloterige vliegen van een één of andere georganiseerde insecten-groepering!!!!
En vergis je niet.. dit is niet zomaar een irritant vliegje! Één enkele van die stekerige hufters kan al een portie slaapemulsie injecteren welke genoeg is voor een 2 uur durige slaapsessie van het desbetreffende slachtoffer. Mocht je een aanval hebben van meerdere van dit soort teringlijers dan ben je een hele dag kassiewijle, schijnt.
Dus wij worden daar plots een partijtje geprikt door die verrekte vlegels.. en in die auto kan je ook nog eens geen kant op! Ze prikte overigens ZONDER het slaapmiddel want dat is maar een bepaalde periode in het jaar, schijnt. Maar anyhoe, dat wil dus niet zeggen dat wij (ik..) gil-lend GEK werden van die stekende smeerlappen die om de paar seconde uit het niets toesloegen!
NA-ja.. dan maar de benen en de armen en de gehele torso insprayen met de anti-insectenspray met 50% Deet en wat denk je?! Dat deed die basterds gewoon helemaal niets! NIETS!!! Ze gingen onverstoorbaar verder met hun stekelarij. En het werden er steeds meer 😱.
Maar ik had een plan….☝🏻
Zodra ik er één door mijn vizier zou zien vliegen dan zou ik hem METEEN plat spuiten met die spray! Ik dacht ‘als mijn slippel van dat spul al spontaan begint op te lossen dan moet zo’n kloterig ding toch serieus wegkreperen als ie de volle laag krijgt, lets try!’
Met de spuitbus paraat bleef ik stok, stil en stijf zitten en alleen mijn links-, rechts-, omhoog-, en naar beneden draaiende ogen zouden verraden dat ik hevig geconcentreerd aan de vooravond stond van de genadeloze aanval…
Ik hoefde niet lang te wachten voordat er één de auto binnen kwam vliegen en een poging deed mij te pijnigen maar nog VÓÓRdat hij het ruim had bereikt riep ik ‘NOU VANDAAG NIET VRIEND!! HIERRRRRR….’ Psssssssss 🚿
Dat beest vloog in de regenval van Deet in het raamgeultje van de 2 schuifraampjes en maakte vervolgens zulke spastisch stuiptrekkingen in dat plasje Deet dat het leek alsof hij op die manier ALSNOG de auto in zou duiken! Vastberaden om een stokje te steken voor dit mogelijke scenario schoof ik het openstaande raampje met een harde klap dicht en SPLASH…. God-ver-DOMME ! … met dezelfde vaart waarin ik dat raampje dichtschoof, spatte die plas Deet omhoog direct in mijn ogen! Aaaaaaaaaahh…. 😵🤯😤😡🤬 KARMAAAAA…!!!!
Nu weet ik niet hoe pepperspray aanvoelt in je ogen maar dit zit er niet ver vandaan denk ik!
Zonder spreekwoordelijk bruggetje gaan we direct naar de Kilimanjaro. We hebben de Kilimanjaro gezien. Van een afstandje? Ja, van een afstandje.
Vanaf de Kilimanjaro-airport zijn we terug naar Zanzibar gevlogen om eens even flink van onze laatste dagen vakantie te genieten, hopelijk met zon ☀️ …
Eenmaal terug op Zanzibar hadden we zeeën van tijd om te luieren aan het zwembad, lekker te lezen en een beetje flexy foto’s te maken op het strand. Dat laatste nadat ik dat de fotograaf wederom onder dwang heb moeten laten doen, elke keer hetzelfde liedje 🙄. Want ja, ik ga NIET naar huis zonder een aantal GE-LUKTE foto’s van mij hangend op mijn hoofd of IETS in die trant.
Vic: ‘ja-maar ik wil niet’
Ik: ‘ja-maar je moet toch’
Vic: ‘meh’ 😑
Eerder op Zanzibar, en op de ‘clampings’ aan het vaste land, heb ik meerdere keren een typisch Afrikaans spelletje zien liggen, Boa Game heet het. Net als alle nieuw dingen vond ik het razend interessant om te leren en ik vond het een ultieme manier om in mijn relatie met Victor opnieuw te ‘bonden’ zo na ons kleine akkefietje bij het klimrek-foto-moment..
Maar anyway, na een uur oneindig steentjes van het ene bakje naar het andere bakje te hebben verplaatst zonder dat we er iets mee opschoten, zaten we daar een partijtje wortel te schieten met z’n tweeën want dat spel schoot voor geen meter op!
Dus Victor ging in de denk-modus om een regel te verzinnen die het spel wat meer sjeu zou geven voor zichzelf. Voor het gemak had hij ook al een beginspel en eindspel voor zich zelf bedacht die verdomd goed werkte moet ik zeggen.. er werd opeens geen spaan meer van me heel gelaten tijdens dat spel!
En dat is dan toch frappant vind ik.. aan de ene kant kan hij 4 tot 10 zetten diep denken en heeft hij een geheugen waar een olifant nog een puntje aan kan zuigen en aan de andere kant stonden dagen lang de splinters in zijn voorhoofd van het stoten van datzelfde voorhoofd tegen de te lage deurpost van ons appartement!
Op Zanzibar hebben we nog een Spice Farm bezocht waarin je je in een soort van jungle waande van allerlei kruiden waarvan ik in ieder geval niet wist dat ze op die manier tot groei en tot boei kwamen. Ik vond het leuk om meer te weten over de kruiden en aan de andere kant kwam soms acuut het stoom uit mijn oren wanneer ik hoorde welke tradities ze daarmee hadden en welke opvattingen daar mee gemoeid gingen. Alles wat kleur en geur had moest de vrouw gebruiken want die is nooit mooi genoeg natuurlijk 🙄
Noodmuskaat werd gezien als ‘Viagra voor de lady’. Schijnt dat sommige mannen dat dan stiekem in het drankje van een meisje deden voor hun eigen experiment maar ja, als zo’n meisje dan thuiskwam, en de vader rook dat bij zijn dochter, dan kreeg ze nog klappen ook! ☹️ (😭)
Ik mocht hier niet te veel over in discussie gaan van Vic want dat was wederom..: ‘sociaal onverantwoord’
Het laatste wat we zouden gaan doen is snorkelen op Mwanda Island. Ik houd niet zo erg van snorkelen, er is altijd wel een moment waarin ik bijna stik omdat er een golf zoutwater die pijp in golft. En door die bril zie je af en toe ook nog eens geen hand voor ogen.. en dan moet dat ding weer af en terwijl ik dat hysterisch watertrappelend aan het doen ben, trek ik een stuk of 100 natte haren uit mijn hoofd die om die strakke rubberen band waren blijven zitten.. WAAR-deloos!
Maar goed, we gingen natuurlijk toch want het is toch een unieke ervaring zo met die mooie vissen en we zouden kans hebben om misschien-wellicht- zeer onwaarschijnlijk, wilde dolfijnen 🐬 te spotten.
We werden met de taxi, die met een airco -on full speed- zo ongeveer ons gezicht eraf had geblazen, na 30 minuten afgezet op een parel wit strand. We liepen vanaf de taxi naar het strand richting de bootjes, maar daar was niemand.. dus uit pure ellende gingen we maar met onze voeten in de schaduw staan van een geparkeerde taxi want het was God—ge-sla-gen-heet-jongù-! Op een gegeven moment kwam er dan toch iemand geheel in polé polé-style aanlopen om ons naar de juiste boot te loodsen. Wat een prachtig wit strand daar en zo moleculair van structuur, het leek wel poedersuiker. Maar vanwege de gloeiende hitte wilde ik zo snel mogelijk die boot in! Op naar het eiland van Bill Gates 🤩 Want daar was de snorkelplek.
Podverdorie! Wat was het mooi daar op het water zeg! Unbelievable schoon water waarin de Nemo’s en Dori’s en… naja de complete cast van Finding Nemo zo ongeveer om je heen zwom! Behalve deze dan.. 🐡
En later zagen we dus dolfijnen!!! Say whaaaaaaaaaatttt??!! Toch wel heel heel heel bijzonder toch wel dus toch…! 😊
Een flink aantal bootjes met toeristen scheurde achter de gespotte groep dolfijnen aan maar het leek bijna onmogelijk om enigszins dichtbij te komen want ze zijn super snel en als ze weer een tijdje onderwater waren dan weet je niet of ze links, rechts of weet ik veel waar heen zwemmen kortom welke richting je op moet met dat bootje.
Op een gegeven moment waren we dichtbij! Sterker nog.. ze zwommen iets van 6 meter onder de boot door! Dus hup, al die toeristen sprongen de boot uit en ik ook om vervolgens wild trappelend en proestend door die snorkel een bijna-doodervaring te riskeren om een glimp van die groep dolfijnen op te vangen en het is ge-LUKT!! Door het plastic van mijn vochtige duikbril, die zich overigens acuut vulde met water en waar mijn halve kapsel overheen was geslagen, heb ik deze mooie dieren met mijn eigen ogen mogen aanschouwen 😍.
Maar wie ze nog beter heeft kunnen zien is Victor! Die ging er na een soepele sprong vanaf de boot als een Pieter van de Hoogeband vandoor en liet een poel aan amateuristisch spartelende toeristen achter zich.
Nadat ik mezelf met man en macht als een soort van walrus terug in die boot had gerold, kwam Victor na enige tijd, zo fit als een hoentje, weer terug naar de boot zwemmen met het verhaal dat hij enige tijd boven de groep dolfijnen had mee gezwommen. Wat bijzonder!! Geweldig!!
De dolfijnen leken er overigens geen last van te hebben. De groep dolfijnen bewoog zich ondanks de drukte boven zich op een rustig- en met een continue tempo voort. En dat is wel heel mooi hoor want ook al wil je er heel graag één mee naar huis nemen, echt milieubewust is het niet natuurlijk 💁🏼♀️.
O-MIJN-HEMEL… als je dit leest, dan heb je dit hele verhaal gelezen en misschien wel ALLE 5 delen van dit Tanzania reisverslag!
Wat geweldig dat je Tanzania zo een beetje met ons hebt meegeleefd. Dankjewel voor het lezen 🥰
Liefs 🇹🇿
Linda's Perikelen 
Prachtig verhaal weer, Linda, mooie foto’s en leuk beschreven jullie hele reis!
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig verhaal weer, Linda, mooie foto’s en leuk beschreven jullie hele reis!
LikeGeliked door 1 persoon