Vakantie! Woehoe! Berlijn en Parijs it is ❤️
En het begint, zo gezegd, weer op z’n ‘Linda’s’. Een gebrek aan voorbereiding it was..
Op het laatste moment sjeesde ik door het huis heen om nog allerlei onverziene klusjes te doen zoals; de Vifit drink-yoghurt in onze ULTRA hippe thermosfles gooien, nog ff snel planten water geven, afwassen, koelkast uitruimen en de overvolle vuilniszak met man en macht uit die onhandige vierkant-vormige vuilnisbak proberen te trekken 😓 (Wie verzint dat?!), witte bolletjes smeren voor onderweg, de witte bolletjes plat drukken in de plastic zak (dat hoort, althans.. dat ben ik gewend van huis uit. Vroeger, als voorbereiding op ons tripje naar de Efteling, plette mijn moeder die witte bolletjes ook altijd bij het leven totdat alle, maar dan ook echt ALLE lucht uit het brood en de zak werd verdreven want OWEE als er nog één zuurstofmolecuul in die zak achterbleef.. dan zou vast en zeker ons hele gezin door bederf worden uitgeroeid?! 🤷🏼♀️)
Ik zou de bus, de trein en daarna weer de bus naar Vic’s werk nemen om vanuit daar met de auto naar Berlijn te scheuren. Nou ging ik zelf al totaal oververhit en te laat van huis, had die bus ook nog vette vertraging 🤬😤😡.
Eenmaal in de trein was ik al een aardig eindje op weg richting Utrecht Centraal toen ik me bedacht dat ik nog even moest toiletteren ☝🏻. Zit ik daar op het watercloset, komen we al aan op het station van Utrecht 😳🤯 ! Je snapt de paniek.. en ook de gedachte; ‘LEER JE HET DAN OOK NOOIT?!!’ en ‘MOET DAN ECHT ALLES OP HET LAATSTE MOMENT WOMAN?!’
Maar.. zoals jullie weten, mag dan bij mij alles op het laatste moment gaan en ben ik dan misschien wellicht waarschijnlijk niet altijd even goed voorbereid, ik heb WEL al jaren ervaring met dit soort eigen gecreëerde benarde situaties.
Dus ik trap met een karate-kick die W.C. deur open… (b.t.w. inclusief een overvolle rugtas en met die verrekte thermosflessen in mijn schoudertas) … en ik rol de deur uit richting de deuropening van de trein waar ik een stroom aan instapende mensen op me af zie komen.. en in een ‘split second’ realiseer ik me dat er op dit moment maar één manier is om die trein een beetje fatsoenlijk uit te komen.. Dus ik neem een aanloopje en spring met een Dubbele Rittberger over de instappende menigte heen zo het perron op.. met mijn gulp nog open.. 😬
Anyway.. ik was op dat moment zo’n ‘Flash of Light’ dat vast niemand het gezien heeft..
Vanaf het perron nam ik de roltrap naar boven toe, ik loop door die stationshal tussen de mensen door op zoek naar die bushaltes wat ik trouwens altijd een Kriem vind op dit station. Het viel me trouwens op dat bijna iedereen een trui of een jas aan had. Ik liep in mijn hemd en slippers mezelf af te vragen of iedereen gek geworden was, ik had het werkelijk bloedHEET !!
Eenmaal beneden zie ik een pijltje van ‘bussen omhoog’.. ja halloooo, weet je hoe hoog die trappen zijn daar?! Ik loop wel even om die trap heen want dat werkte de vorige keer ook toen ik daar als een verdwaalde backpacker rond liep. Nou, dat werkte dus mooi niet! Wel had ik inmiddels zoveel tijd verspeeld met nutteloos rondbanjeren dat ik de bus kon nemen die direct naar mijn plaats van bestemming ging… een geluk bij een ongeluk zullen we maar zeggen.. inclusief roodhoofd.
Eenmaal aangekomen bij Vic’s werk werd ik voorgesteld aan alle lovely dames waar Victor mee samenwerkt. Ik had gelukkig nog net genoeg tijd om die onweersbui met bliksem boven mijn hoofd weg te wuiven zodat ik zijn collega’s met een stralende glimlach tegemoet kon treden 😁. Nee hoor, die onweerswolk verdween meteen al.
Vic had eerder voorgesteld om de gehele weg naar Berlijn zelf te rijden als compromis om maar niet uren in een bus te hoeven zitten, zoals mijn voorstel in eerste instantie luidde. Maar wie zat er de eerste 3 uur van onze trip achter het stuur..?
Moi, and moi alone ☝🏻
En dat niet geheel zonder goede reden of course.. Ik wilde hem wat ontzien ❤️. Victor was namelijk een paar dagen geleden door zijn rug gegaan tijdens het passen van -pak hem beet laat hem los- zo’n 35 verschillende spijkerbroeken bij de G-Star Outlet. WAT een aanrader !! Alleen niet voor zijn rug helaas. Ik zag het Washington tafereel zich alweer herhalen 😒.
Maar goed, wat ik eigenlijk wilde vertellen.. don’t mind the loooong introduction.. is dat er spontaan een VLIEG 🦟 bij ons in de auto een poosje dacht mee te liften☝🏻! Nou.. dat is gelukt hoor, kan ik jullie vertellen 😓 Ik heb nog een aantal keer getracht dat mormel, waar de brutaliteit werkelijk van afdroop, weg te wimpelen door het raam open te zetten terwijl we met 140 km/u over de snelweg bliezen..
Mensen.. dat is geen goed idee, zo heb ik ervaren.. De vlieg werd in één windvlaag door de auto richting achterbak geblazen waar hij ogenschijnlijk een lichte hersenschudding aan over had gehouden en MIJN stijle haardos was aan de rechterzijde in één grote klitteboel veranderd! en mijn trommelvliezen zijn voor het gemak ook maar ingeslagen..
So far so good
We zijn er bijna !!
Linda's Perikelen 