
Door het open zijn over mijn IVF traject krijg ik uit allerlei hoeken en gaten de mooie en tegelijkertijd verdrietige en pijnlijke verhalen te horen van andere (met name) vrouwen die het traject ook doorlopen. Op deze manier komen er allerlei wetenschappelijke- en alternatieve behandelwijzen mij ter ore. Van een wetenschappelijke knip in je baarmoeder tot het in brandsteken van een bos salie om dat vervolgens tegen je vagina aan te wapperen.
Ik had eerder contact gekregen met een lieve lieve vrouw waarmee ik inmiddels heel wat fijne gesprekken verder ben. Ik vind het zo zo waardevol om er over te kunnen praten met iemand die weet wat je zegt en snapt waar je emotioneel zo’n beetje doorheen gaat. Ik weet dat niemand exact voelt wat ik voel maar de emoties komen vaak wel overeen en anders heel dicht in de buurt. Ook maakt het uit of iemand bijvoorbeeld bij de eerste terugplaatsing van het embryo al meteen zwanger is geworden of dat diegene bekend is met de (soms vele) teleurstellingen van mislukte pogingen en meerdere trajecten tot miskramen aan toe.
Maar ik moet zeggen dat er ook zo veel mensen om me heen zijn die dit allemaal niet hebben meegemaakt en toch het vermogen hebben om op geheel eigenwijze ‘in te voelen’ met waar ik momenteel doorheen ga.
Maar goed, deze lieve lieve vrouw waar ik het net over had die had precies 1 jaar geleden een terugplaatsing van een embryo. Enkele dagen later zat ze met haar vriend in de auto, so far so good… PLOTS… vloog er een ooievaar voor hun ogen over de auto heen. Ze waren uiteraard allebei flabbergasted want ja, wanneer vliegt er nou een ooievaar over je hoofd?!

Nou goed, jij begrijpt, ik begrijp, zij begrijpen en de hele wereld begrijpt… dat dit wel een teken MOEST zijn! Even later kwam ze erachter dat het eindelijk gelukt was🤰🏼.
Daar ben ik nou zo stik jaloers op! Dat wil ik ook halloooooo 👋🏻 ! Of desnoods een teken dat het m (wéér) NIET gaat worden. Dat ik kan stoppen met het dagelijks gestresst conclusies trekken over het feit of mijn lijf nou wel of geen ‘tekens’ afgeeft en of ik nou wel of niet wéér ongesteld ga worden 🙄.
Maar toen…
Side note: Vic en ik zijn dus laatst aan het tennissen geslagen. Met serieus tennislessen, tennisracket, tennisrokje(s), trouw bardienst draaien op de club en de hele mikmak.

Oké we gaan verderrrr.. ☝🏻 Dus☝🏻we stonden laatst op die tennisbaan en plots… hoorde ik een zwaar geluid ergens vandaan komen maar ik zag nog niet waar vandaan… het volgende moment dook ik een paar centimeter in elkaar omdat ik de luchtdruk voelde neervallen op mijn hoofd van een fladder-slag van een zware vogel boven me en PLOTS… ik stond stil en ik kreeg ✨ zo opeens ✨ een gelukzalig gevoel over me heen… ✨ Ik keek omhoog en zag… een reiger….(?!!!!)

Een REIGER⁉️⁉️
Ik wil geen reiger! Ik wil een 🤬🤬🤬 ooievaar!!!!
Ondanks deze droevige constatering moest ik meteen een beetje grinniken in mezelf. Had ik mezelf toch bijna rijk gerekend omdat ik dacht een ‘teken’ te ontvangen.
Sindsdien krijg ik allerlei verschillende ‘tekens’ of laat zeggen… verschillende ooievaars in alle soorten en maten tot mij maar overvliegen ho maar! Zo had ik van de week bijvoorbeeld een lekker plekje in de bieb uitgezocht waar ik ging zitten om mijn verhaaltje te schrijven. Zit ik zo opeens prompt voor een in elkaar geknutselde ooievaar… (Of is het geen ooievaar?)

Ja een ooievaar toch?! Check die verkeersborden 🅿️🚼
Daarna zag ik een foto van Thea op Facebook voorbij komen…

Eenmaal helemaal gefrustreerd weer thuis gekomen vertelde ik over het gebrek aan ooievaars in mijn leven. Vic attendeerde me op het feit dat we dichtbij huis in het Amstelpark een ooievaarsnest hebben.
Nu kwam dat mooi uit want ik heb dus nóg een nieuwe bezigheid en dat ik rennen 🏃🏼♀️. Dus ik dacht ‘als de berg ⛰ niet naar Mozes🕺🏻komt….’
Maar ja wat zie ik daar…? Ja ik zie daar een groot nest met een ooievaar erin. So what? Dat is alles behalve een actief overvliegende ooievaar! Niks vermoedend zit ze daar op haar gemakje fijn te broeden… alsof er verder niet genoeg ellende in de wereld is waar ze zich zorgen over zou kunnen maken ja☝🏻😤!
Ik ben jaloers op een ooievaar het moet niet veel gekker worden hoor 🙄

Ik heb overwogen om een paar stenen in dat nest te gooien om het lot te tarten maar zo karig mijn geloof is in tekens, zo hoog zijn mijn verwachtingen van karma 🙈.
Ik ben de laatste dagen nog een paar keer langs deze rustig broedende ooievaar gehobbeld. Mja… ‘zij wel’ denk ik dan. Het heeft mijn ‘geluk’ op het vlak van vruchtbaarheid iig niet gediend kwam ik vanmorgen achter.
Misschien moet ik gewoon (heel veel) geduld hebben. Totdat het klaar is. Met welke uitkomst dan ook. Miss koop ik dan wel een ooievaar. Leuk voor op het balkon. Of opgezet in huis 😞.
Lieve Linda, wat een mooi “in typisch Lindastijl” verhaal heb je weer geschreven. Fijn dat je zoveel reacties hebt gekregen op jouw vorige stukje en er ook echt wat aan hebt.
Niet de moed verliezen, hoor schat, de wonderen zijn de wereld nog niet uit!
Veel liefs,
Miriam
LikeLike