HOE bizar.. ik heb afgelopen dinsdag samen met nog 5 andere toffe gasten opgetreden in het Comedy Café !!!!
En SJEEZUS wat was ik zenuwachtig… mijn arme hart, die plofte zowat uit haar voegen! Ik heb nu 3 gekneusde ribben… minstens… ☝🏻
Je bent er vanuit de cursus natuurlijk al 10 weken mee bezig,✨ de einduitvoering ✨
En zo in de loop van deze weken op de cursus en thuis, of elders, grapjes te fabriceren. Vervolgens probeer je je comedy-verzinsels uit op je groepsgenoten… dat is al spannend genoeg kan ik je vertellen..
Maar goed, eerst die grapjes verzinnen dus…
Nou en dan zit je daar thuis je hoofd te breken. Sommige schrijf je zo op, andere kosten wat meer moeite en dan gebeurt er ook wel eens het volgende; dan heb je opeens een grap bedacht waar je jezelf op dat moment spontaan en compleet mee aan flarden lacht.
Je staat die cursusavond vol goede moed voor de groep, je verteld deze TOP A-klasse grap… en dan gebeurd er vervolgens……. he-le-maal NIETS !… GEEN reactie.. terwijl jij aan het eind van het vertellen van deze ‘crème de la crème grap onder de grappen’ nog hoopvol knikkend je publiek inkijkt… kijken zij terug met een blik van ‘euh… sorry.. maar ik kan hier niets mee!’
Toen ik voor het eerst mijn inbreng presenteerde kreeg ik het commentaar dat het leek alsof ik een blog voorlas…. nou dat was ook zo… ik wist niet beter.. this is what I dooooo hè… Na dit soort commentaren, en meerdere trouwens, kom je er achter dat het gaat om de ‘punch’, yes… de ‘het verkeerde been -moment’, het ‘te bizar to be true -moment’, het… vul maar in wat je leuk vindt/ wat werkt -moment…
En dat gaat snel! Stand-Up Comedy moet grap op grap op grap zijn.. anders wordt het al snel cabaret. Er zit overlap in hoor, en iedereen geeft zo z’n eigen style maar zo zou ik de theorie toch wel in het klein kunnen uitleggen geloof ik.
Maar goed, dan komt het moment in zicht dat je dan ECHT echt gaat optreden… En dan wordt je steeds nerveuzer… en ga je nadenken over wat er allemaal mis kan gaannnnn… AAaaahhhh…. Ok ok ok… relativeren die boel ☝🏻… en dan ga je je dingen afvragen zoals..; ‘wat is nou helemaal het ergste wat er kan gebeuren?’ Nou… voor mij was dat mijn tekst vergeten.. maar dat had ik zooo goed geoefend! Maar echt goed..
En dan sta je daar…. en dan vergeet ik mijn tekst al na de tweede zin..! 😱…. 😅….. (😑) En het grappige was.. dan overkomt dat je op zo’n moment… en dan voelt het helemaal niet zo erg als dat ik had verwacht eigenlijk… wel vervelend… maar no big deal verder weet je wel….
DaarNAHAAA… op één hapering na.. liep de tekst toch wel als een zonnetje.. Ohja en ik ben 2 grappen vergeten te vertellen.. jammer..
Moet zeggen.. ik werd die volgende ochtend wel wakker met een vibe van onzekerheid en de volgende gedachte namelijk; ‘het optreden was niet perfect’… En deze gedachten zijn puur zuiver. Op deze momenten kom je er precies achter HOE jouw brein dus echt ‘denkt’. En dat is handig want daar kan je wat mee… namelijk.. door tegen jezelf te zeggen; ‘YO, WAT een freaking ONzin-gedachten ☝🏻 je hebt het gewoon gedaan trut!’ ☺️ hehe.. so I did…
En the day after… lag ik uitgezakt een beetje suf en muf naar een maar liefst 6 uur durende marathon van ‘say yes to the dress’ te kijken… Daar heb je geen hersens voor nodig zeg maar, en dat was perfect voor toen ! Rust in mijn hoofd !! WAT een verademing…
Maar anyway… ik lag daar dus en zo bekroop mij langzamer hand een HUGE gevoel van dankbaarheid..
Voor de ervaring van de cursus en het optreden.
Voor mijn medecursisten die allemaal met geduld, humor en respect naar elkaars oefenmateriaal hebben gekeken en elkaar van helpende commentaren hebben voorzien.
Voor Niels, die mijn blog in een Stand-up Comedy set heeft getransformeerd.
Voor mijn familie en vrienden die erbij waren.
Voor de mensen die allemaal bemoedigende en fijne berichtjes naar me hebben gestuurd.
Wat een rijkdom… om zoveel lieve en leuke mensen om je heen te hebben, dat is toch echt zo ontzettend belangrijk mensen!
🙏🏼 💋