Een wattes…? Een ceremonie met cacao incluis yes.
Ja mensen, de tip van deze week is; ‘Doe eens mee aan een Cacao Ceremonie’
Neeeeen, het is niet wat je denkt.. alhoewel.. ik zou eerlijk gezegd niet WETEN wat je nu denkt maar dat geheel ter zijde 💁🏼♀️ Wat ik wil zeggen is dat, mocht je nu denken dat dit een soort van verkapte avond is waar je klakkeloos Kit Kats, Tonny’s en ander vreselijk maar heerlijk chocolade-vreetwerk naar binnen mag werken, dan heb je het mis!
Een cacao ceremonie, zoals ik deze vanavond heb ervaren, bestond ten eerste uit een hartverwarmende yoga instructrice die leiding gaf aan het hele zootje. Ze had een kleurig kleed te midden van ons en onze yoga matjes gelegd met daarop gezellige kaarsjes en 3 liter dikke hete vloeibare cacao.
De cacao komt uit Zuid Amerika en presenteert zich in haar puurste vorm… (het is een ‘zij’ right?? 🤷🏼♀️) De cacao wordt niet verder verhit dan 80 graden zodat de werkzame stoffen niet verloren gaan. Dat resulteert er dus wél in dat er zo af en toe, bij het drinken ervan, plots een dikke stroeve klont pure cacao je keel inglijdt…
Waar het gelukkig óók in resulteert, want per slot van rekening ben ik daarvoor naar Utrecht gereden, is een soort van natuurlijke risicovrije nuchtere hallucinerende ‘staat van zijn’. En dit alles gebeurt gedurende het praktiseren van verscheidene Yin Yoga houdingen. Het is ook mogelijk om een soort hyper-focus te verkrijgen om op die manier duidelijk te krijgen wat voor jou nu echt belangrijk is in het leven.
Het bleek zéééééér relaxed en heerlijk ontspannen te zijn allemaal en daar bleef het verder voor mij bij. Andere hadden uiteraard heldere inzichten en droomde van spectaculaire dingen maar die ervaring lijkt voor mij nooit echt weggelegd.
Zo was ik eens eerder bij een ademsessie met 1100 man. Het dak ging eraf qua zweten, gillen en schreeuwen zeg maar. Ik daarentegen had alleen wat periodieke spasmen in beide armen en tintelende vingers maar dat kwam, dacht ik toch wel zeker te weten, door mijn lig-houding in combinatie met de koude vloer 😗.
Eenmaal thuis begon de ‘super-focus’ van de cacao opeens te werken geloof ik.. Ik voelde me zo alert als een stokstaartje die de duttende familie moest en zou beschermen tegen het éen en ander wat van buitenaf kwam met mogelijk duistere intenties… Met de snelheid van het licht keek ik links, rechts, omhoog, omlaag en vanuit daar begon alles weer van vooraf aan. Maar goed, thuis voor de buis heb je daar maar weinig aan, bijster weinig duistere figuren hier. Alleen iemand naast me die een extreem verliefd hoofd kreeg van een scène uit Boer Zoekt Vrouw en die zijn ongenoegen begon te uiten over een warm mes in een pakje gare boter… I know, wazige shizzle. Als reply heb ik het verder maar gelaten bij een opgetrokken wenkbrauw.. de rest van de avond..
Maar anyway, van slapen kwam natuurlijk maar weinig terecht zo bleek. Ik voelde me als een Max Verstappen in het hoenderhok.. die over and over and over again de hoek om kwam scheuren (met nog steeds een opgetrokken wenkbrauw).. Yap.. dat dekt de lading wel..
Anyway… ik was dus nog steeds heel erg wakkerrrrrrrrrrrrrrr 🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩
3 uur later viel ik plots in slaap als een stokstaartje die reeds enkele uren de wacht had gehouden op het midden op de dag in de gloeiend hete zon…
Linda's Perikelen 